Sty­mu­la­cja rdze­nia krę­go­we­go w lecze­niu bólu prze­wle­kłe­go

Jed­nym ze spo­so­bów lecze­nia bólu prze­wle­kłe­go jest pro­ce­du­ra neu­ro­mo­du­la­cyj­na – sty­mu­la­cja rdze­nia krę­go­we­go (spi­nal cord sti­mu­la­tion SCS). Ist­nie­je wie­le teo­rii wyja­śnia­ją­cych mecha­nizm jej dzia­ła­nia, ale nie jest on osta­tecz­nie pozna­ny. SCS sto­su­je się mię­dzy inny­mi po ope­ra­cjach neu­ro­chi­rur­gicz­nych w zespo­łach failed back sur­ge­ry syn­dro­me i post-lami­nec­to­my syn­dro­me. Wska­za­niem do sty­mu­la­cji rdze­nia krę­go­we­go jest ból neu­ro­pa­tycz­ny, któ­ry powsta­je w wyni­ku uci­sku ner­wów (plek­so­pa­tie, radi­ku­lo­pa­tie). Elek­tro­dę umiesz­cza się w grzbie­to­wej czę­ści prze­strze­ni nad­twar­dów­ko­wej, na wyso­ko­ści zależ­nej od miej­sca wystę­po­wa­nia bólu. Naj­częst­sze miej­sca implan­ta­cji gene­ra­to­ra zlo­ka­li­zo­wa­ne są wzdłuż linii środ­ko­wo-pacho­wej, w gór­nej czę­ści poślad­ka, w linii pacho­wej tyl­nej i powło­kach brzu­cha, tuż poni­żej naj­niż­sze­go żebra. Elek­tro­da dodat­nia – ano­da – hamu­je neu­ro­ny poprzez hiper­po­la­ry­za­cję. Wyko­rzy­stu­jąc to dzia­ła­nie, pro­gra­mu­je się urzą­dze­nia sty­mu­lu­ją­ce. SCS jako meto­da lecze­nia bólu prze­wle­kłe­go daje pacjen­tom ulgę w bólu, a nie­któ­rym stwa­rza moż­li­wość powro­tu do pra­cy.